Digitaal minimalisme

Stoppen met gedachteloos gebruik van digitale apparaten en middelen. Oftewel: digitaal minimalisme

Digitaal minimalisme is de filosofie van technologiegebruik die inhoudt dat je je onlinetijd gebruikt voor een klein aantal, zorgvuldig gekozen en geoptimaliseerde activiteiten die gunstig zijn voor de dingen die je belangrijk vindt. Terwijl je al het andere (laagwaardigde) aan je voorbij laat gaan.

Oftewel: (veel) minder tijd online of via een scherm laagwaardige ontspanning zoeken en op weg gaan naar hoogwaardige activiteiten!

Het idee dat elk mogelijk voordeel volstaat om een technologie te gaan gebruiken die toevallig je aandacht trekt is volslagen idioot. Een maximalist voelt zich erg ongemakkelijk bij het idee dat hij iets mis zou kunnen lopen wat ook maar enzigzins van waarde is. (Stel je voor dat je iets misloopt!)

Aanvulling: meestal zijn deze ‘voordelen’:

  • duur (Philips hue, Google Nest)
  • kosten ze veel tijd (instellen/onderhoud)
  • zijn ze niet goed voor je privacy

De digitaal minimalist maakt voortdurend een impliciete kosten-batenanalyse.

Starten met digitaal minimalisme

Eerst de filosofische onderbouwing. De start van de digitale revolutie is niet gemaakt waar het nu voor wordt gebruikt. Denk aan iPhone (telefoon – voor menselijke gesprekken + iPod). Er was geen App industrie – sterker nog, Steve Jobs vond dat maar niks.

Bron van onbehagen

Elk van de online diensten voegt ergens een beetje nut toe. Zoals het volgen van (baby)foto’s of een maatschappelijke beweging. Kijk naar de brede realiteit – we zijn voorbij de uitbreiding van bescheiden functies waarvoor we ze eerst hebben geaccepteerd (Facebook: contact maken met klasgenoten, Instagram: de mooiste foto’s bekijken en je laten inspireren).

Het gaat niet om nut – het gaat om autonomie

We hebben het gevoel van controleverlies. We zijn met onze telefoon, terwijl we ons kind in bad doen/zien fietsen/spelen. Of niet meer van een mooi moment genieten zonder de onbeheersbare dwang dat vast te leggen en exposeren aan een virtueel publiek.

Verslaving – gedragsverslaving

Verslaving is een toestand waarin een persoon fysiek en-of mentaal van een gewoonte of stof afhankelijk is, zodanig dat hij-zij deze gewoonte of stof niet, of heel moeilijk los kan laten. Gedragsverslaving is natuurlijk vaak gematigd, maar erg moeilijk om niet elke dag even te controleren.

Mechanisme 1 – Periodieke positieve bekrachtiging

De beloning van controleren op iets nieuws (zoals Instagram doet), maar ook koppen van nieuwssites of Twitter. Elke keer een dopamineshot.

Mechanisme 2 – hang naar sociale goedkeuring

We zijn zo geprogrammeerd – om ons door ‘de stam’ goed gevonden te worden. Daarnaast is het zo dat een gebrek aan postitieve feedback een vervelend gevoel oplevert. Voorbeelden:

  • Snapchat streaks
  • Direct willen antwoorden op inkomende berichten (belediging)
  • Facebook tagfunctie – hoeveel mensen ‘denken’ aan je (de ontvangen vindt dat fijn – en gaat het dus zelf ook maar doen)

Lees verder het stappenplan om ook digitaal te minimaliseren.


Reacties

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *